CFI, dat is Certified Flight Instructor. Dat is het examen waar ik voor ging. Ik heb er vannacht niet van geslapen. Ik was zo zenuwachtig.
Vanmorgen moest ik er al om 07:30 uur zijn. En ik wilde toch ook nog even mailen, dus om 05:45 uur ging de wekker.
Peter - die schat - was ook opgestaan om de motor buiten te zetten en om koffie voor mij te maken. En dat terwijl hijzelf tot gisteravond laat nog had gewerkt.
En toen kon ik verdulleme mijn jas niet vinden. Stom hoe zulke kleine dingen je op zulke momenten kunnen dwarszitten. Gelukkig is dit Florida, dus met of zonder jas maakt niet zoveel uit. Het bleek dat ik hem op de vliegschool had laten liggen.
Ed Atamo was mijn examinator. Een oude man met veel ervaring en niet iemand die van "nieuwe uitdagingen" houdt. Op zich helemaal prima om het in de vliegerij op safe te spelen, maar ik hou wel eens van "wild" en dat heeft mijn instructeur me afgeraden om te demonstreren.
De theorie viel niet mee. Hoewel ik duidelijk had gezegd dat ik van mijn leven niet meer als instructeur zal optreden - althans niet in Uganda - deed hij geen concessies. Hij raakte ook net allerlei andere dingen aan dan die ik geleerd had, maar goed met improvisatie kwam ik een heel eind.
Toen kwam het vlieggedeelte wat weer wat minder moeilijk was dan dat ik me had voorgesteld en toen was ik klaar.
Met de opmerking "kan jij hem alleen parkeren, dan begin ik vast aan de papierwinkel, gefeliciteerd je hebt het goed gedaan" deed mijn hart minstens drie dubbele salto's.
Wauw!!!!!!!!!!!!!!!!! Wat een opluchting.
Met de motor terug was nu - midden overdag - echt een genot van formaat. Zeker met zo'n succes achter de kiezen.
Vanmiddag ga ik maar eens naar het strand en morgen ... ga ik weer vliegen. Ik moet mijn instrument-rating weer geldig zien te krijgen. Gelukkig zit daar geen examen aan vast. Dat is dus alleen maar leuk.
Zeker met de Amerikaanse prijzen en de euro-dollar verhouding.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten