Ik vroeg hoe ze hier nu omgaan met kinderen en school?
Ze hebben hier zo'n enorme gele schoolbus, maar Vincent en Michael gaan naar een andere school en worden dan weggebracht door Claudia. Ik vroeg of Peter het ook wel eens deed maar toen we er laatst heenreden reed Peter verkeerd, dus ik denk dat hij het eens in de twee jaar doet. Peter werkt erg hard. En overigens zijn de kinderen wel dol op hem dus voordat je nu denkt dat het een afwezige vader is ...
Maar de grap komt pas aan het eind, als de kinderen weer moeten worden opgehaald. De ouders moeten dan een auto hebben met een sticker dat ze kinderen van die school MOGEN ophalen. Ja, je denkt toch zeker niet dat er hier IEMAND met de fiets komt. Zelfs al woon je drie meter verderop. Dan denken de mensen namelijk dat je te ARM bent om een auto te kopen en je allereerste prioriteit hier is om te laten zien dat je in de centen zwemt. Maar goed, de ouders mogen dan niet uit de auto komen. Ze moeten in de rij gaan staan. Een voor een worden de kinderen dan bij hun ouders in de auto geplaatst. Dat is natuurlijk erg ongezellig. Ik vroeg hoe dat dan moet als je wilt afspreken? Nou, dat valt niet mee, maar een van de ouders had er nu iets op bedacht. Ze rijden dan naar een park en daar kunnen ze dan nog even kletsen enzo.
Toen Peter vijf was liep hij al alleen de anderhalve kilometer naar school. Dwars door het drukke verkeer in New York. Als hij dan weer thuiskwam waren zijn ouders allebei aan het werk, dus mocht hij zichzelf de rest van de dag vermaken met alle snoep enzo. Hij had gelukkig wel een hoop vriendjes in dezelfde situatie en die in hetzelfde blok woonden. Maar dat is wel weer het andere uiterste.
Ik heb hier trouwens nog geen vrindjes gezien. Ik heb - als ik dat uur naar het vliegveld fiets - nergens ooit kinderen zien spelen. Met dat mooie weer zou je toch denken dat je overal kinderen buiten ziet spelen? En ik fiets constant door woonwijken. Vincent en Michael blijven thuis of gaan naar oma en ze boffen dat ze elkaar hebben, anders zouden ze werkelijk volledig verkommeren.
zondag 10 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten