woensdag 13 februari 2008

Het weer is bar

Wat heb ik geboft met het weer zeg. Al die tijd heb ik met heerlijk weer heen en weer gefietst naar het vliegveld en nu het klaar is klapt de boel echt daverend in elkaar. Storm, onweer, tornado alarm, regen, you name it ...

Gisteren ben ik toch nog even naar het vliegveld gefietst om de laatste rekening op te halen en om dag te zeggen.
Daarna ben ik op mijn dooie akkertje teruggefietst. Halverwege kom ik altijd langs zo'n heerlijk geurend broodbakkertje. Ik ben - nu ik toch tijd zat had - maar eens naar binnen gestapt. Het bleek een Fins bakkertje te zijn en de hele Finse gemeenschap kwam daar samen. Voor het eerst dronk ik koffie die nadrukkelijk gelijkenis vertoonde met mijn definitie daarvan: heerlijk.

Ik kwam met een oudere Finse heer te spreken, die veel lichaamsbeweging gewend was. Hij vertelde dat je fijn in de Everglades - een enorm moeras - kon kanoen. Of hij dan niet bang was voor de alligators, vroeg ik hem?
Hij vertelde dat de alligatoren bang zijn voor mensen. Laatst had hij nog aan het hoofd gepeddeld van een kolonne kano's. Hij moest een vaart in waar wel zes alligatoren dwars voor lagen. Ze gingen gewoon opzij.
Maar kinderen tot tien jaar moesten wel oppassen. Laatst was er nog een vader met zijn zoontje wezen zwemmen. Een alligator had de zoon gepakt. De vader en de alligator hadden om de zoon gevochten, maar de alligator had gewonnen. Pffffffffffffff, dat is echt ontzettend.
Ook als kinderen aan de walkant spelen worden ze soms gepakt. Kamperen in de Everglades is geen punt, maar je moet geen hond of kat in je tent hebben, want die komen ze halen ...
Ze hebben ook monsterachtig grote pythons in de Everglades. Dat is het resultaat van uit de hand gelopen huisdieren. Als ze te groot worden gooien de eigenaren ze in de Everglades. Daar hebben ze geen natuurlijke vijanden en dus kunnen ze tot enorme lengten groeien.

De nummerborden hier zijn vaak schilderachtig. Ik wil Daniel dat laten zien dus ik begon ze te fotograferen. Totdat ik even verderop werd opgewacht door een heer, die informeerde of ik een foto had genomen van zijn nummerplaat?
Ik antwoordde bevestigend en vroeg hem waarom hij daarin geinteresseerd was?
Enigszins dreigend vroeg hij mij waarom ik dat had gedaan. Waarop ik antwoordde dat ik het zo grappig vond dat er bijvoorbeeld wel 25 verschillende Florida nummerplaten zijn en dat dat voor mij als Nederlander dermate bijzonder was, dat ik het wilde fotograferen. Daarop verzachtte hij wat en legde uit dat je tegenwoordig erg op je hoede moest zijn.
Nou ja ...
Ik ben er maar mee gestopt. Zometeen ligt mijn camera aan dichelen en dat is het niet waard.

Geen opmerkingen: