Voortgang

Samen met Howard ben ik in de Cessna 172 gaan vliegen als voorbereiding op de eerder genoemde examenvlucht. Howard is een goed doorknede veteraan als het om vliegen, instructie geven en examens gaat. Hij dacht niet dat het een probleem zou opleveren en dat is altijd fijn om te horen.
We zijn ook nog even op Bulago geland. Bulago is een eiland op 15 minuten vliegen vanaf Kajjansi Airfield. Tim heeft het 10 jaar geleden voor $10.000 gekocht en nu verkoopt hij kleine stukjes ervan voor $60.000! Bovendien heeft hij er een leuke landingsbaan overheen gelegd. Of liever gezegd, hij heeft een stuk gras wat geëgaliseerd en dat heeft hij “vliegveld” genoemd. Zie ook http://www.islandinthesun.biz/
In de CAR had ik grote moeite me te verhouden met de rest van de blanke wereld ter plaatse. Patsers. Discriminerende types. Profiteurs. Brrrrrr. Dus ik had me wel een beetje zorgen gemaakt om de mensen hier te ontmoeten. Mensen met kennelijk een berg geld. Maar wit en zwart liggen hier veel minder ver uit elkaar dan in de CAR en ik vind de meest nadrukkelijke uiting daarvan terug in het feit dat ik hier over straat kan lopen door woonwijken, die je sloppenwijken zou kunnen noemen, zonder dat ik wordt aangeschoten om geld. Overigens kunnen wij hier nog wat leren, want sloppen, schuurtjes en chique huizen staan gewoon door elkaar aan een weg vol gaten. Niet ergens een aparte wijk voor rijk en ergens anders een andere wijk voor arm.

We hebben jonge katjes in huis, en soms nemen we ze mee naar het werk. De katjes gaan niet elke dag mee, je moet ze eerst vinden. En als ze meegaan dan gaan ze gewoon los in de auto. De grijze van Jim is een katje en die hangt dermate overal in, dat ze nu thuis moet blijven omdat de boel het anders niet overleeft. De oranje is een kater van net zo oud (heel jong) en die is heel zoet. Gisterennacht en vannacht heeft het vreselijk geonweerd. Gisterennacht heeft het oranje katertje bij mij op bed geslapen, heel gezellig.
Het gaat bij zo’n onweer geweldig waaien. Ik heb ramen aan drie zijden dus ik vlieg met mijn bed dan zowat rond in de kamer. Probeer de shutters dan te sluiten maar die zitten vaak klem. Dus dan probeer ik met mijn bed in het midden van de kamer te landen, zodat ik wat minder regen over me heen krijg. Hoe dat moet met een tent weet ik nog niet. De wind is echt ongelooflijk en de regen ook. Je ziet het de hele tijd weerlichten terwijl je geen donder hoort. Ik verbaasde me erover, totdat het wat minder ging waaien en regenen. Toen hoorde ik de donder wel. De wind en de regen overstemmen dus de donder ...

Ik ben gisteren met een Matatu (busje) naar huis gegaan. Had ook een Boda boda (motorfiets) als taxi kunnen nemen, maar dat durf ik echt niet. Levensgevaarlijk.
Van onze barman had ik gehoord dat het 700 shilling (ongeveer 30 eurocent) is naar Kampala (ongeveer 15 kilometer). En tot mijn stomme verbazing vroeg de man van de Matatu 700 shilling. Niks geen “witte man driedubbele prijs”. Weer: super!
Ik had er erg tegenop gezien, ik vond het zo eng. Nu blijkt het erg mee te vallen. De volgende stap is dat ik echt naar downtown Kampala ga. Wat een dorp was Bangui dan. Maar wat een wespennest ook.

Naast vlieginstructie geven ga ik hier ook met mensen vliegen in de goeie ouwe Cessna 206. Maarrrrrrrrrrrrrrrrrrr, er zijn drie 206-en die het alledrie eigenlijk niet doen.
Nummer één heeft nog een Zimbabwaanse registratie. Nummer twee is toe aan een nieuwe motor en nummer drie is door zijn propeller heengezakt (the whirley thing up front noemen ze dat hier).
Een propeller gaat zo’n 2000 uur mee en deze was pas 400 uur onderweg. Een typisch geval van garantie. Maar het valt niet mee om Amerikanen dit uit te leggen. Jeremy – de baas - is hier toch wel heel goed in. Hij legt uit in woorden van één lettergreep of minder om het niet onnodig ingewikkeld te maken. Toch verlaat de Britse stiff upperlip deze – verder op en top Engelse Engelsman - wel eens.
Het is wel grappig om het “Britse” nu eens van dichtbij mee te maken. Altijd over gehoord enzo, maar nog nooit mee in contact geweest.
De propeller zou uiteindelijk met de grootste spoed worden opgestuurd. Maar al wat er kwam: geen prop. Na veel zoeken en uitleggen (nee we hebben hier nog geen propeller, ja we weten hoe hij eruit ziet en we zouden hem zeker herkennen als we hem tussen de andere brieven zouden aantreffen, ja inderdaad, ziet uit als een ster, drie punten enzo) bleek dat hij ergens in Ohio lag. Hij zou met de grootste spoed nu worden toegestuurd.
Weer een paar dagen later nog steeds niks in de post. Mailen, bellen, uitleg. Ik bedoel, het is makkelijk om op Afrikaanse mensen te mopperen, maar dit is allemaal het superefficiente westen ...

Maandag komt de nieuwe motor voor de andere 206. Die mag nog vier uur vliegen op de oude motor en daar zijn ze zuinig mee voor het geval er iets anders breekt. Maar maandag – voordat de motor wordt vervangen – gaan we met de 206 een check doen zodat het papierwerk verder kan. De validatie van mijn vliegbewijs bedoel ik.
En – hoera - de propeller is weer gevonden. Hij lag op Heathrow. Maar nu moeten ze controleren of het ding niet zal ontploffen op hoogte (?) en dat kan pas zondag om 00:00 uur in één of andere decompressiekamer. Dus die zit er woensdag pas op, maar dan kunnen we ook aan de slag. Hopelijk.

Er is ook een nieuwe Cessna Caravan gearriveerd. Er is genoeg te doen hier. Maar hij kan niet vliegen en er wordt dus regelmatig een andere Caravan ingehuurd, omdat de Amerikaanse Rijks Luchtvaart Dienst de Amerikaans geregistreerde Caravan nog niet heeft uitgeschreven. Moest dat dan? En dan hangt Jeremy weer een halve dag aan de telefoon om uit te leggen (in words of one syllable or less) dat hij hier geen meter mag vliegen zolang het ding een Amerikaanse registratie heeft (ja maar meneer, er vliegen Amerikaans geregistreerde vliegtuigen all over the world. Ja maar wij niet. Dan moet meneer een verzoek tot deregistratie indienen. Dat heeft meneer al twee weken geleden gedaan. O werkelijk, niks gezien. Enzovoorts).
Eigenlijk precies zoals met de Fuji, die ook slechts met de grootste moeite gederegistreerd werd. Hopelijk kan de Fuji volgende week worden overgevlogen, waarna hij moet worden gespoten en uiteraard weer gederegistreerd (hij is nu Engels geregistreerd) en opnieuw geregistreerd.
When you have time to spare travel by air ...
Do you know how to make a small fortune in aviation? Start out with a big fortune.