Met Calita zijn Sander en ik gegaan. Om Acht uur reden we weg en om half twaalf waren we in Kampala. We hadden de bus die een uur eerder was vertrokken ingehaald en de afgelegde afstand is 345 kilometer!!
Maar goed we hebben het overleefd en ik ben weer even thuis. Morgenochtend hoop ik met de bus van zeven uur naar de grens met Kenya te rijden. Daar gaat de bus verder naar Nairobi, maar ik wil verder naar het Noor-Oosten: Kitale. Daar blijf ik dan slapen, waarna ik de volgende dag hoop door te reizen naar Lodwar, waar Niels van der Linden voor Terre des Hommes 'Operatie Hartslag' vliegt met de Uzima. Ik ben nu zo dichtbij dat ik eens wil proeven hoe het daar is. Mocht ik ooit in de toekomst weer kriebel krijgen dan weet ik wat er te koop is.
Vannacht had ik mijn eerste aanval van diarree. Gelukkig niet gisteren in de bus en hopelijk niet morgen in de bus.
Overigens is de Fuji gisteren uit Engeland vertrokken! Ze zijn nog niet in de problemen gekomen omdat de eerste reclamecampagne waarvan zij deel zouden uitmaken, zo'n farce is gebleken dat die halverwege - voordat het vliegende aandeel zou worden ingezet - al is afgeblazen. Ze worden evengoed wel voor hun niet bewezen diensten betaald, dus ik voel me ook iets minder schuldig dat zij mij weer hebben betaald voor niet bewezen diensten.
De reden van de farce is dat het een grijs gedraaid concept betreft alhier te lande. Nu - na een maand campagne voeren - is er nul en generlei effect te bespeuren. Het is een Ugandese reclameclub die het allemaal bedenkt en volgens Tim hebben ze in dit land te weinig aanleiding om hun hersens te gebruiken. Net als in de CAR hoef je hier nooit honger te hebben. In Kenya zijn ze volgens Tim heel wat pro-actiever. In Kenya is honger geen onmbekende...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten